Η επιτροπή ανταγωνισμού, με την απόφαση ΕΑ 670/2018, ούτε λίγο ούτε πολύ, κρεμάει στα μανταλάκια την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Εργοληπτών Ηλεκτρολόγων (ΠΟΣΕΗ) και 11 σωματεία μέλη της, κατηγορώντας τα επί της ουσίας, ότι έχουν συστήσει Καρτέλ.
Η επιτροπή ανταγωνισμού, είναι μία πολύ χρήσιμη ανεξάρτητη αρχή, (όσο μπορεί να λέγεται έτσι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, μετά τα ευτράπελα που συνέβησαν με την αποπομπή της κας Θάνου).
Είναι μία χρήσιμη αρχή, όταν λέει όλη την αλήθεια και όχι μόνο επιλεκτικά τα σημεία που εξυπηρετούν τους σκοπούς της.
Είναι χρήσιμη, όταν βλέπει όλο το φάσμα και σταθμίζει τις ανάγκες των καταναλωτών, θέτει πρώτα από όλα την ασφάλεια τους και με αυτό το γνώμονα κρίνει και αν χρειαστεί καταδικάζει.
Και η αλήθεια που δε λέει η επιτροπή στην περίπτωσή μας, είναι ότι οι Ηλεκτρολόγοι μέλη της ΠΟΣΕΗ, με δράσεις και προτροπή της ΠΟΣΕΗ, κρατούν ψηλά τη σημαία της ασφάλειας, προσπαθώντας να επιβιώσουν εν μέσω αθέμιτου ανταγωνισμού, από “Ηλεκτρολόγους” υπογραφής, οι οποίοι δεν προσφέρουν απολύτως καμία υπηρεσία στους καταναλωτές και την κοινωνία γενικότερα.
Οι ηλεκτρολόγοι μέλη της ΠΟΣΕΗ, εκπαιδεύονται διαρκώς σε θέματα ασφάλειας, εξοπλίζονται με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας για να επιτελέσουν το έργο τους και βρίσκουν απέναντι τους, όλους αυτούς που δεν κυνηγάει καμία επιτροπή ανταγωνισμού, καμία διεύθυνση αρμόδιου υπουργείου και καμία αστυνομία, με αποτέλεσμα να έχουμε 50 και πλέον θανάτους το χρόνο από ηλεκτροπληξίες (όσοι αποτυπώνονται ως τέτοιοι και όχι ως π.χ. ατυχήματα από πέσιμο, προερχόμενο από ηλεκτροπληξία), τη στιγμή που η Γερμανία έχει κάτω από 50 συνολικά ατυχήματα, σε πληθυσμό 80 εκατομμυρίων κατοίκων.
Η επιτροπή ανταγωνισμού, έχει συσταθεί και λειτουργεί με μία σύγχρονη δομή και με πολλά νομικά εργαλεία, τα οποία υπαγορεύτηκαν ή αντιγράφηκαν από προηγμένες χώρες.
Χώρες, όπου υπάρχει πρόβλεψη και προστασία για όλους, για τους καταναλωτές ιδιαίτερα, αλλά και για τους επαγγελματίες. Σε χώρες, οι οποίες μέσω κρατικών ελέγχων, αλλά και μέσα από μία εγκαθιδρυμένη συνείδηση πολιτών, δεν επιτρέπουν μαύρη, αθέμιτη άρα και εν δυνάμει επικίνδυνη εργασία.
Με αυτά τα νομικά εργαλεία, τα οποία έχουν δημιουργηθεί για διαφορετική λειτουργία κρατών, ήρθαν ΆΚΡΙΤΑ, στην Ελλάδα του χάους, (ξεχνώντας να αντιγράψουν και το υπόλοιπο πλαίσιο, της παιδείας, της επιχειρηματικότητας και της ασφάλειας) να πουν στα συνδικαλιστικά όργανα, να
ΜΗΝ κάνουν την δουλειά τους, να
ΜΗΝ βοηθούν τους συναδέλφους τους, να
ΜΗΝ εκπαιδεύουν τεχνικούς εμπειρίας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να μπορούν να κοστολογήσουν την εργασία τους, χωρίς να δημιουργούν σωρευτικά χρέη.
Δεν το λένε σε Βιομηχάνους που επηρεάζουν το καλάθι της νοικοκυράς,
Δεν το λένε σε Καναλάρχες που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις,
Το λένε σε αυτούς, οι οποίοι προσπαθούν να γεμίσουν το κενό που έχει αφήσει η πολιτεία και να εκπαιδεύσουν επιχειρηματικά, όσους έγιναν με σκληρή δουλειά καλοί τεχνίτες, αλλά δε διδάχθηκαν στα όποια σχολεία πήγαν, ούτε τις βασικές αρχές επιχειρηματικότητας.
Όλο αυτό στην Ελλάδα όπου επικρατεί χάος...
Χωρίς πρώτα να βάλουν τάξη πουθενά, χωρίς να ζητήσουν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μία εύνομη λειτουργία της Πολιτείας και να επιβάλουν κυρίως ισονομία και ισοπολιτεία.
Η ΠΟΣΕΗ με όσα εργαλεία, χρήματα και ανθρώπινο δυναμικό διαθέτει, επιχειρεί χρόνια τώρα να πείσει την πολιτεία για την αναγκαιότητα θεσμικής εκπαίδευσης σε θέματα επιχειρηματικότητας, όσων ηλεκτρολόγων επιλέγουν να αφήσουν την εξαρτημένη σχέση εργασίας και να λειτουργήσουν επιχειρηματικά.
Προσπαθεί να βρει τρόπους να γίνουν ασφαλέστερες οι ηλ. εγκαταστάσεις με:
Προσπαθεί να γεμίζει δηλαδή, το τεράστιο κενό που έχει αφήσει η Πολιτεία στα θέματα ασφάλειας, αφήνοντας τους πολίτες της έρμαια στο χάος του κάθε λογής άτεχνου, παράνομου και κατά επέκταση ανεύθυνου και εν δυνάμει επικίνδυνου για την ασφάλεια κατά δήλωση "ηλεκτρολόγου".
Από αυτό το χάος προσπαθούν να γλυτώσουν τους καταναλωτές και τους επαγγελματίες παράλληλα όλες οι δράσεις της ΠΟΣΕΗ.
Και εν μέσω συστημικής κρίσης, όπου δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, όπου το "επιχειρηματικό κέρδος" είναι πλέον μία έννοια ανύπαρκτη, όπου όλοι δουλεύουν για ένα στεγνό μεροκάματο και αυτό όχι όλες τις ημέρες του μήνα, ήρθε η επιτροπή ανταγωνισμού, να πει στα συνδικαλιστικά όργανα ότι,
Ήρθαν και με τα νομικά τους τερτίπια, φίμωσαν την αλήθεια, έκρυψαν το πραγματικό πρόβλημα κάτω από το χαλί και με την άμεση απειλή κατά των περιουσιακών στοιχείων των σωματείων με τα υπέρογκα πρόστιμα, οδήγησαν σε συμβιβασμό και σιωπή το συνδικαλιστικό κίνημα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα υπέστη έναν εκβιασμό και είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο πράγματα ...
Αν έχανε, μεγάλα κονδύλια θα χάνονταν, ίσως και από προσωπικές περιουσίες συναδέλφων...
Ένα είναι το βέβαιο, το συνδικαλιστικό κίνημα έσκυψε το κεφάλι, πέταξε τις ασπίδες και παραδόθηκε αμαχητί, οι άνθρωποι των παχυλών μισθών, με το προστατευμένο επάγγελμα, τους ανάγκασαν να γίνουν "Δηλωσίες" και να παραδεχτούν μεγάλα ψέματα ως αλήθειες, αφού δεν έλαβαν υπόψη το σκοπό των δράσεων της ΠΟΣΕΗ και τον βάφτισαν εναρμονισμένη πρακτική.
Η ΠΟΣΕΗ τιμωρήθηκε για κάτι που δεν εφαρμόστηκε ποτέ!
Έριξαν ένα βαρύ πρόστιμο για τα δεδομένα του συνδικαλιστικού κινήματος, αφαιρώντας το από την ενημέρωση, την εκπαίδευση και τις κινητοποιήσεις του κλάδου και το τσέπωσαν.
Και σα να μην έφτανε αυτό, αναγκάζουν 11 σωματεία και την ΠΟΣΕΗ, να υπογράψουν και "δήλωση μετανοίας", όπως έκαναν παλιότερα με όσους πάλευαν για τις ιδέες τους, με σκοπό να συρρικνώσουν ή και να εξαλείψουν το ενεργό συνδικαλιστικό κίνημα και στη θέση του να αφήσουν ένα άδειο κέλυφος που θα λειτουργεί μόνο κάτω από τα δεδομένα τους, είτε είναι, είτε δεν είναι σωστά.
Αν ναι, τι κάνει με τα δικά της σωματεία; Τους δικηγορικούς συλλόγους;
Οι δικηγορικοί σύλλογοι λοιπόν, με το Ν.4446/16, ανέλαβαν ως ιδιώτες δικηγόροι τη διεξαγωγή των εκλογών στα σωματεία όλων των ειδών και όλης της χώρας (και σας διαβεβαιώ είναι πάρα πολλά).
Αντί λοιπόν, οι δικηγορικοί σύλλογοι να αφήσουν τους δικηγόρους να ζητούν ανεξάρτητα το ποσό που θέλει ο κάθε ένας, φρόντισαν να καλύψουν τα μέλη τους πίσω από Υπουργική απόφαση (Τεύχος Β’ 1577/08.05.2018) η οποία ορίζει ενιαία ποσά αποζημίωσης των δικηγόρων.
Σα να λέμε δηλαδή, βγάλαμε οι ηλεκτρολόγοι υπουργική απόφαση, που θα λέει ότι η τοποθέτηση του Relay 2Χ40 πανελλαδικά θα κοστίζει 30€, το 4Χ40 50€ και ούτο καθ εξής.
“Τα ανωτέρω ποσά καταβάλλονται από τη συνδικαλιστική οργάνωση στον δικηγόρο που ορίστηκε δικαστικός αντιπρόσωπος, αμέσως μετά το τέλος των εκλογών”.
Η υπουργική απόφαση αυτή, καταστρατηγεί κάθε έννοια ελεύθερης αγοράς, άρα εγείρει ευθέως θέματα αντί συνταγματικότητας και διερεύνησης από την επιτροπή ανταγωνισμού για ύπαρξη Δικηγορικού καρτέλ.
Γι αυτό, τι κάνουν; ή μήπως δεν το γνωρίζουν;
Μήπως πρέπει να αναφερθώ και στο παράβολο παράστασης στα δικαστήρια; Το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο, από την προκαθορισμένη πληρωμή των δικηγόρων;
Μήπως πρέπει να αναφερθώ ακόμα και στο τηλεοπτικά καρτέλ των εθνικής εμβέλειας σταθμών, τα οποία απροκάλυπτα και αυτά, βάζουν διαφημίσεις την ίδια στιγμή όλα μαζί, με σκοπό να μην έχουν άλλη επιλογή οι καταναλωτές, παρά να δουν διαφημίσεις;
Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσε να αναπτύξει το συνδικαλιστικό κίνημα στις αίθουσες των δικαστηρίων, στον τύπο και την κοινωνία, κάνοντας το αυτονόητο, να σταθεί αγωνιστικά και διεκδικητικά, απέναντι στα συμφέροντα που επιβουλεύονται την αξιοπρεπή και εύνομη λειτουργία όχι μόνο όσων τους όρισαν στις θέσεις που είναι, αλλά μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία υποφέρει κάτω από κοντόφθαλμες, συντεχνιακές και φοβικές δημοσιοϋπαλληλικές πρακτικές.
Αυτό το κείμενο, αποτελεί για εμένα κραυγή αγωνίας για την πορεία των σωματείων μας, τα οποία οφείλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν για να παράγουν έργο για τα μέλη τους, οφείλουν να μετεξελιχθούν σε σύγχρονες μονάδες εναρμονισμένες με τις σύγχρονες ανάγκες των εργοληπτών ηλεκτρολόγων και να τις υπηρετήσουν δυναμικά και ανυποχώρητα.
Μαχόμουν και θα συνεχίσω να μάχομαι για την ύπαρξη ενός τέτοιου διεκδικητικού και αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Με τιμή
Μπάμπης Κωνσταντόπουλος
Η επιτροπή ανταγωνισμού, είναι μία πολύ χρήσιμη ανεξάρτητη αρχή, (όσο μπορεί να λέγεται έτσι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, μετά τα ευτράπελα που συνέβησαν με την αποπομπή της κας Θάνου).
Είναι μία χρήσιμη αρχή, όταν λέει όλη την αλήθεια και όχι μόνο επιλεκτικά τα σημεία που εξυπηρετούν τους σκοπούς της.
Είναι χρήσιμη, όταν βλέπει όλο το φάσμα και σταθμίζει τις ανάγκες των καταναλωτών, θέτει πρώτα από όλα την ασφάλεια τους και με αυτό το γνώμονα κρίνει και αν χρειαστεί καταδικάζει.
Και η αλήθεια που δε λέει η επιτροπή στην περίπτωσή μας, είναι ότι οι Ηλεκτρολόγοι μέλη της ΠΟΣΕΗ, με δράσεις και προτροπή της ΠΟΣΕΗ, κρατούν ψηλά τη σημαία της ασφάλειας, προσπαθώντας να επιβιώσουν εν μέσω αθέμιτου ανταγωνισμού, από “Ηλεκτρολόγους” υπογραφής, οι οποίοι δεν προσφέρουν απολύτως καμία υπηρεσία στους καταναλωτές και την κοινωνία γενικότερα.
Οι ηλεκτρολόγοι μέλη της ΠΟΣΕΗ, εκπαιδεύονται διαρκώς σε θέματα ασφάλειας, εξοπλίζονται με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας για να επιτελέσουν το έργο τους και βρίσκουν απέναντι τους, όλους αυτούς που δεν κυνηγάει καμία επιτροπή ανταγωνισμού, καμία διεύθυνση αρμόδιου υπουργείου και καμία αστυνομία, με αποτέλεσμα να έχουμε 50 και πλέον θανάτους το χρόνο από ηλεκτροπληξίες (όσοι αποτυπώνονται ως τέτοιοι και όχι ως π.χ. ατυχήματα από πέσιμο, προερχόμενο από ηλεκτροπληξία), τη στιγμή που η Γερμανία έχει κάτω από 50 συνολικά ατυχήματα, σε πληθυσμό 80 εκατομμυρίων κατοίκων.
Η επιτροπή ανταγωνισμού, έχει συσταθεί και λειτουργεί με μία σύγχρονη δομή και με πολλά νομικά εργαλεία, τα οποία υπαγορεύτηκαν ή αντιγράφηκαν από προηγμένες χώρες.
Χώρες, όπου υπάρχει πρόβλεψη και προστασία για όλους, για τους καταναλωτές ιδιαίτερα, αλλά και για τους επαγγελματίες. Σε χώρες, οι οποίες μέσω κρατικών ελέγχων, αλλά και μέσα από μία εγκαθιδρυμένη συνείδηση πολιτών, δεν επιτρέπουν μαύρη, αθέμιτη άρα και εν δυνάμει επικίνδυνη εργασία.
Με αυτά τα νομικά εργαλεία, τα οποία έχουν δημιουργηθεί για διαφορετική λειτουργία κρατών, ήρθαν ΆΚΡΙΤΑ, στην Ελλάδα του χάους, (ξεχνώντας να αντιγράψουν και το υπόλοιπο πλαίσιο, της παιδείας, της επιχειρηματικότητας και της ασφάλειας) να πουν στα συνδικαλιστικά όργανα, να
ΜΗΝ κάνουν την δουλειά τους, να
ΜΗΝ βοηθούν τους συναδέλφους τους, να
ΜΗΝ εκπαιδεύουν τεχνικούς εμπειρίας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να μπορούν να κοστολογήσουν την εργασία τους, χωρίς να δημιουργούν σωρευτικά χρέη.
Δεν το λένε σε Βιομηχάνους που επηρεάζουν το καλάθι της νοικοκυράς,
Δεν το λένε σε Καναλάρχες που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις,
Το λένε σε αυτούς, οι οποίοι προσπαθούν να γεμίσουν το κενό που έχει αφήσει η πολιτεία και να εκπαιδεύσουν επιχειρηματικά, όσους έγιναν με σκληρή δουλειά καλοί τεχνίτες, αλλά δε διδάχθηκαν στα όποια σχολεία πήγαν, ούτε τις βασικές αρχές επιχειρηματικότητας.
Όλο αυτό στην Ελλάδα όπου επικρατεί χάος...
Χωρίς πρώτα να βάλουν τάξη πουθενά, χωρίς να ζητήσουν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μία εύνομη λειτουργία της Πολιτείας και να επιβάλουν κυρίως ισονομία και ισοπολιτεία.
Η ΠΟΣΕΗ με όσα εργαλεία, χρήματα και ανθρώπινο δυναμικό διαθέτει, επιχειρεί χρόνια τώρα να πείσει την πολιτεία για την αναγκαιότητα θεσμικής εκπαίδευσης σε θέματα επιχειρηματικότητας, όσων ηλεκτρολόγων επιλέγουν να αφήσουν την εξαρτημένη σχέση εργασίας και να λειτουργήσουν επιχειρηματικά.
Προσπαθεί να βρει τρόπους να γίνουν ασφαλέστερες οι ηλ. εγκαταστάσεις με:
- Εκπαιδεύσεις στους εργολήπτες ηλεκτρολόγους
- Ενημερώσεις σε Πολίτες
- Διαδραστικές ημερίδες σε παιδιά
- Διαρκή παρουσία και ενεργό ρόλο στις εξελίξεις.
Προσπαθεί να γεμίζει δηλαδή, το τεράστιο κενό που έχει αφήσει η Πολιτεία στα θέματα ασφάλειας, αφήνοντας τους πολίτες της έρμαια στο χάος του κάθε λογής άτεχνου, παράνομου και κατά επέκταση ανεύθυνου και εν δυνάμει επικίνδυνου για την ασφάλεια κατά δήλωση "ηλεκτρολόγου".
Από αυτό το χάος προσπαθούν να γλυτώσουν τους καταναλωτές και τους επαγγελματίες παράλληλα όλες οι δράσεις της ΠΟΣΕΗ.
Και εν μέσω συστημικής κρίσης, όπου δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, όπου το "επιχειρηματικό κέρδος" είναι πλέον μία έννοια ανύπαρκτη, όπου όλοι δουλεύουν για ένα στεγνό μεροκάματο και αυτό όχι όλες τις ημέρες του μήνα, ήρθε η επιτροπή ανταγωνισμού, να πει στα συνδικαλιστικά όργανα ότι,
ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ ΤΑ ΜΈΛΗ ΣΑΣ
ΠΩΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΟΣΤΟΛΟΓΟΎΝ
Ήρθαν και με τα νομικά τους τερτίπια, φίμωσαν την αλήθεια, έκρυψαν το πραγματικό πρόβλημα κάτω από το χαλί και με την άμεση απειλή κατά των περιουσιακών στοιχείων των σωματείων με τα υπέρογκα πρόστιμα, οδήγησαν σε συμβιβασμό και σιωπή το συνδικαλιστικό κίνημα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα υπέστη έναν εκβιασμό και είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο πράγματα ...
Αν έχανε, μεγάλα κονδύλια θα χάνονταν, ίσως και από προσωπικές περιουσίες συναδέλφων...
Αν όμως κέρδιζε;Αν κέρδιζε ίσως άλλαζε το τοπίο σε όλα όσα προανέφερα, έτσι πάνε μπροστά οι κοινωνίες.
Ένα είναι το βέβαιο, το συνδικαλιστικό κίνημα έσκυψε το κεφάλι, πέταξε τις ασπίδες και παραδόθηκε αμαχητί, οι άνθρωποι των παχυλών μισθών, με το προστατευμένο επάγγελμα, τους ανάγκασαν να γίνουν "Δηλωσίες" και να παραδεχτούν μεγάλα ψέματα ως αλήθειες, αφού δεν έλαβαν υπόψη το σκοπό των δράσεων της ΠΟΣΕΗ και τον βάφτισαν εναρμονισμένη πρακτική.
Η ΠΟΣΕΗ τιμωρήθηκε για κάτι που δεν εφαρμόστηκε ποτέ!
Έριξαν ένα βαρύ πρόστιμο για τα δεδομένα του συνδικαλιστικού κινήματος, αφαιρώντας το από την ενημέρωση, την εκπαίδευση και τις κινητοποιήσεις του κλάδου και το τσέπωσαν.
Και σα να μην έφτανε αυτό, αναγκάζουν 11 σωματεία και την ΠΟΣΕΗ, να υπογράψουν και "δήλωση μετανοίας", όπως έκαναν παλιότερα με όσους πάλευαν για τις ιδέες τους, με σκοπό να συρρικνώσουν ή και να εξαλείψουν το ενεργό συνδικαλιστικό κίνημα και στη θέση του να αφήσουν ένα άδειο κέλυφος που θα λειτουργεί μόνο κάτω από τα δεδομένα τους, είτε είναι, είτε δεν είναι σωστά.
Αντιμετωπίζει όλους τους επαγγελματίες το ίδιο;Ας δούμε όμως και κάτι ακόμα το οποίο έχει αξία για την ακριβοδίκαια η επιτροπή!
Αν ναι, τι κάνει με τα δικά της σωματεία; Τους δικηγορικούς συλλόγους;
Οι δικηγορικοί σύλλογοι λοιπόν, με το Ν.4446/16, ανέλαβαν ως ιδιώτες δικηγόροι τη διεξαγωγή των εκλογών στα σωματεία όλων των ειδών και όλης της χώρας (και σας διαβεβαιώ είναι πάρα πολλά).
Αντί λοιπόν, οι δικηγορικοί σύλλογοι να αφήσουν τους δικηγόρους να ζητούν ανεξάρτητα το ποσό που θέλει ο κάθε ένας, φρόντισαν να καλύψουν τα μέλη τους πίσω από Υπουργική απόφαση (Τεύχος Β’ 1577/08.05.2018) η οποία ορίζει ενιαία ποσά αποζημίωσης των δικηγόρων.
Σα να λέμε δηλαδή, βγάλαμε οι ηλεκτρολόγοι υπουργική απόφαση, που θα λέει ότι η τοποθέτηση του Relay 2Χ40 πανελλαδικά θα κοστίζει 30€, το 4Χ40 50€ και ούτο καθ εξής.
Φυσικά δεν έμειναν εκεί, προχώρησαν σε μία ακόμα προστασία των μελών τους, αφού ζητούν από τα σωματεία, να καταβάλουν την αμοιβή προκαταβολικά και στο σύλλογο τους, (αυτό που απαγορεύουν σε όλους τους άλλους δηλαδή), ώστε να ορίσουν μετά δικηγόρο για τη διεξαγωγή των εκλογών, αγνοώντας επιδεικτικά ακόμη και την παράγραφο της δικιάς τους υπουργικής απόφασης, η οποία αναφέρει το που και το πως γίνεται η πληρωμή.ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΔΕ ΣΥΝΙΣΤΆ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΤΡΑΣΤ ΤΩΝ
ΝΟΜΙΚΏΝ
“Τα ανωτέρω ποσά καταβάλλονται από τη συνδικαλιστική οργάνωση στον δικηγόρο που ορίστηκε δικαστικός αντιπρόσωπος, αμέσως μετά το τέλος των εκλογών”.
Η υπουργική απόφαση αυτή, καταστρατηγεί κάθε έννοια ελεύθερης αγοράς, άρα εγείρει ευθέως θέματα αντί συνταγματικότητας και διερεύνησης από την επιτροπή ανταγωνισμού για ύπαρξη Δικηγορικού καρτέλ.
Γι αυτό, τι κάνουν; ή μήπως δεν το γνωρίζουν;
Μήπως πρέπει να αναφερθώ και στο παράβολο παράστασης στα δικαστήρια; Το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο, από την προκαθορισμένη πληρωμή των δικηγόρων;
Μήπως πρέπει να αναφερθώ ακόμα και στο τηλεοπτικά καρτέλ των εθνικής εμβέλειας σταθμών, τα οποία απροκάλυπτα και αυτά, βάζουν διαφημίσεις την ίδια στιγμή όλα μαζί, με σκοπό να μην έχουν άλλη επιλογή οι καταναλωτές, παρά να δουν διαφημίσεις;
ΑΥΤΟ ΑΡΑΓΕ ΔΕ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ;ή μήπως να μην πω τίποτα, γιατί είναι μεγάλα συμφέροντα και δε μπορώ να τα ακουμπήσω;
Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσε να αναπτύξει το συνδικαλιστικό κίνημα στις αίθουσες των δικαστηρίων, στον τύπο και την κοινωνία, κάνοντας το αυτονόητο, να σταθεί αγωνιστικά και διεκδικητικά, απέναντι στα συμφέροντα που επιβουλεύονται την αξιοπρεπή και εύνομη λειτουργία όχι μόνο όσων τους όρισαν στις θέσεις που είναι, αλλά μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία υποφέρει κάτω από κοντόφθαλμες, συντεχνιακές και φοβικές δημοσιοϋπαλληλικές πρακτικές.
Αυτό το κείμενο, αποτελεί για εμένα κραυγή αγωνίας για την πορεία των σωματείων μας, τα οποία οφείλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν για να παράγουν έργο για τα μέλη τους, οφείλουν να μετεξελιχθούν σε σύγχρονες μονάδες εναρμονισμένες με τις σύγχρονες ανάγκες των εργοληπτών ηλεκτρολόγων και να τις υπηρετήσουν δυναμικά και ανυποχώρητα.
Μαχόμουν και θα συνεχίσω να μάχομαι για την ύπαρξη ενός τέτοιου διεκδικητικού και αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Με τιμή
Μπάμπης Κωνσταντόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου