Με την ευκαιρία μιάς επίσκεψης μου στο Λαύριο, ήρθε η κουβέντα στα "Λαυρεωτικά", μία από τις πολλές πονεμένες περιπτώσεις και περιόδους του Νέου Ελληνικού κράτους, (του Λαού), ίσως όμως και η σημαντικότερη.
Το πρώτο οργανωμένο, αγνό, λαϊκό κίνημα, υπό την καθοδήγηση των Σοσιαλιστών.
Το ανέλπιστο δώρο που μου έδωσε ο "ΑσπροΝικόλας", το νόμισμα της ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ, μου θύμισε όλη την Ιστορία.
Το 1982 προβλήθηκε από την κρατική Τηλεόραση η σειρά "Τα Λαυρεωτικά".
Να ένας καλός λόγος να υπάρχει κρατική τηλεόραση, αλλά με μέτρο και διαφάνεια.
Δείτε Video
Τότε έμαθε η γενιά μας τι είχε συμβεί, τότε κατάλαβαν στο Λαύριο ποιός ήταν ο Σερπιέρι του οποίου έβλεπαν το άγαλμα κάθε μέρα στην πλατεία και το αποκαθήλωσαν.
Τότε κατάλαβε ο κόσμος ποιός ήταν ο Α.Συγγρός, αλλά... δεν έγινε και τίποτα.
Δείτε Video
Σήμερα, μετά από 36 χρόνια, με ευθύνη των τοπικών αρχών, το άγαλμα του Σερπιέρι είναι πάλι στη θέση του και η νεότερη γενιά, ξέρει ότι ο Σερπιέρι, ανάστησε το Λαύριο.
Το δε Συγγρό, ακόμα τον έχουμε για ευεργέτη.
Παρακάτω παραθέτω δημοσιεύματα για την περίοδο.
ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
"Νόμισμα τοπικό που έκοβε, από το 1890 μέχρι το 1912, η Ελληνική εταιρεία και είχε αξία μόνο μέσα στην πόλη του Λαυρίου, ελέγχοντας έτσι και όλη την τοπική αγορά.
Στη μια όψη του είχε δυο μεταλλευτικά σφυριά και στην άλλη όψη δυο κλαδιά δάφνης και την επιγραφή «Εταιρεία Μεταλλουργείων Λαυρίου»".
Η ΣΦΑΓΗ/ΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
"Απεργίες μεταλλωρύχων έγιναν πολλές με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στα μεταλλεία και της διαβίωσης των εργατών.
Απεργίες έγιναν στη Γαλλική Εταιρεία το 1883, 1887, 1896, 1906, 1910, 1919, 1921, 1929, 1964.
Πιο σημαντικές ήταν εκείνες του 1896 και του 1929. Η πρώτη διαρκεί από τις 8 μέχρι τις 21 Απριλίου του 1896. Η εταιρεία αρνείται να συναντήσει την απεργιακή επιτροπή των εργατών, οι απεργοί πυροβολούνται, οι εργάτες Καραφλιάς και Βασιλακόπουλος σκοτώνονται".
Η ΠΡΩΤΗ ΒΙΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ "ΕΥΕΡΓΕΤΗ" ΣΥΓΓΡΟΥ
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ "ΕΥΕΡΓΕΤΗ" ΣΥΓΓΡΟΥ
Μία ακόμα άποψη εδώ
Ο Α. Συγγρός, κλήθηκε λόγω της ιδιότητας του Τραπεζίτη και λόγω των γνωριμιών του, να λύσει το πρόβλημα της εταιρείας.
"Με την εμπλοκή μεγάλων επιχειρηματιών αλλά και κυβερνήσεων, δημιούργησε τη φήμη για ύπαρξη χρυσού στα μεταλλουργικά απορρίμματα του Λαυρίου.
Ο Ανδρέας Συγγρός όμως γνώριζε πως μπορεί να μην έβγαινε ποτέ από τις εκβολάδες χρυσός, μπορούσε όμως να βγει από τη φημολογία.
Έτσι μετοχοποιώντας την εταιρία πούλησε τις μετοχές του στους ανίδεους, αλλά φιλόδοξους, επενδυτές.
Το αδαές κοινό έσπευσε να αποκτήσει τίτλους, φτάνοντας να καταβάλλει καπέλο ως και τρεις φορές επάνω.
Για την κάθε μετοχή έγινε υπερτίμηση από 50 ως και 100 δραχμές. Ο κόσμος παρασυρμένος από τη φημολογία περί αμύθητων θησαυρών στα σκουπίδια του μεταλλείου, πούλησε χωράφια και αντάλλαξε την περιουσία του για χαρτιά που αποδείχθηκαν φούσκες.
Μέχρι να αποδειχθεί ότι τελικά δεν υπήρχε η αναμενόμενη αξία στα περισσεύματα του μεταλλείου, ο Συγγρός έγινε καπνός έχοντας εκποιήσει όλες του τις μετοχές!
Ο Ανδρέας Συγγρός (1830-1899) χαρακτηρίστηκε «Λαυριοφάγος».
Ο ίδιος γράφει στα απομνημονεύματά του ότι επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκμεταλλευτεί «την νηπιώδην κατάστασην του χρηματοοικονομικού κλάδου».
Ο Ανδρέας Συγγρός υπήρξε ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της Ελλάδας το 1893, αφού επιχείρησε να αποτρέψει τη σύναψη νέου δανείου από την κυβέρνηση Τρικούπη προκειμένου να του παραχωρηθούν νέα τραπεζικά προνόμια και να καταφέρει να γίνει μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας".
ΑσπροΝικόλα
Το νόμισμα που μου έδωσες, μαζί με το Βιβλίο των Λαυρεωτικών, θα κοσμείσει τη Βιβλιοθήκη του Σωματείου μας, σε ευχαριστούμε.